بـــــــــــــسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین وصلی الله علی محمد واله الطاهرین اما بعد:
علامه حسن زاده در کتاب دروس معرفت نفس درس صد و یکم در اثبات مجرد بودن نفس و اینکه نفس انسانی حدوثا جسمانی وبقائا روحانی است می فرماید:
طفره مطلقا چه در حسیات وچه در عقلیات باطل است ونفس انسانی حدوثا جسمانی است وبقائا روحانی .یعنی در ماده منی قوه ای منطبع است که متدّرجاً اشتداد وجودی می یابد و موجودی می گردد که امتداد وجودی او از زمین مادّه و جسمانیت تا آسمانِ روح و عقلیات می گردد که هم نفس است که مدبّر بدن ومتصرف آن است و هم عقل است که کار را مفارق را می کند: و در دروس اتیه مبرهن می گردد که این نیرو متکوّن در مادّه به حسب ارتقا واعتلای وجودش به جایی می رسد که می توان در عین حال که تعّلق و تصرف به بدن دارد تصرف در ماده کاینات کند و جهان به منزلت بدن او گردد که تکوینّیات مثل اعضا و جوارح او در تحت اطاعت اومسخّر فرمانش باشند.[1]
صور وارده بر ماده ی منی
اولین صورتی که به ماده منی تعلق می گیرد صورت طبیعیه است که مقوّم او وحافظ مزاج اوست. این صورت طبیعیه مانند صورت معدنیّه است که عامل حفظ جسم معدنی است . سپس رو به تکامل می نهد و همچون نباتی رشد نباتی می نماید که لا جرم دارای نفس نباتی خواهد بود؛ وبتدریج حیوانی که مبدأ حس و حرکت است بدو تعلق می گردد و پس ار آن به نفس ناطقه انسانی که مبدأ افعال انسانی است از آن حیث که انسان است ، چون تعقل وتفکر،
